Metoda e koeficientëve të pacaktuar
Në matematikë, metoda e koeficientëve të pacaktuar është një qasje për të gjetur një zgjidhje të veçantë për disa ekuacione diferenciale jo-homogjene të zakonshme dhe marrëdhëniet e rekurencës . Është e lidhur ngushtë me metodën e asgjësuesit, por në vend që të përdoret një lloj i veçantë operatori diferencial (asgjësuesi) për të gjetur formën më të mirë të mundshme të zgjidhjes së caktuar, bëhet një ansatz ose 'supozim' për formën e duhur, i cili më pas testohet duke diferencuar ekuacionin që rezulton. Për ekuacionet komplekse, metoda e asgjësuesit ose ndryshimi i parametrave kërkon më pak kohë për t'u kryer.
Përshkrimi i metodës
Konsideroni një ekuacion diferencial të zakonshëm jo-homogjen linear të formës
- ku tregon derivatin i-të të , dhe tregojnë një funksion të .
Metoda e koeficientëve të pacaktuar ofron një metodë të drejtpërdrejtë për marrjen e zgjidhjes për këtë EDZ kur plotësohen dy kritere: [1]
- janë konstante.
- është një funksion konstant, një funksion polinomial, funksion eksponencial , funksionet e sinusit ose kosinusit ose , ose shuma dhe produkte të fundme të këtyre funksioneve ( , konstante).
Metoda konsiston në gjetjen e zgjidhjes së përgjithshme homogjene për ekuacionin diferencial homogjen linear plotësues
dhe një integral të veçantë të EDZ jo-homogjen linear bazuar në . Pastaj zgjidhja e përgjithshme të EDZ jo-homogjen linear do të ishte
Nëse jepet si shuma e dy funksioneve dhe thuhet se është zgjidhja e bazuar në dhe zgjidhja e bazuar në . Pastaj, duke përdorur parimin e mbivendosjes, mund të themi se integrali i veçantë është [2]
Format tipike të integralit të veçantë
| Funksioni i x | Trajta për y |
|---|---|
Shembuj
Shembulli 1
Gjeni një integral të caktuar të ekuacionit
Ana e djathtë ka formën
me .
Meqenëse është një rrënjë e thjeshtë e ekuacionit karakteristik
duhet të provojmë një integral të veçantë të formës
Duke zëvendësuar në ekuacionin diferencial, kemi identitetin
Duke krahasuar të dyja palët, kemi
e cila ka zgjidhjen
Pastaj marrim një integral të veçantë
Shembulli 2
Merrni parasysh ekuacionin diferencial linear johomogjen të mëposhtëm:
Ky është si shembulli i parë i mësipërm, përveç se pjesa johomogjene ( ) nuk është linearisht e pavarur nga zgjidhja e përgjithshme e pjesës homogjene ( ); si rezultat, ne duhet të shumëzojmë supozimin tonë me një fuqi mjaftueshëm të madhe prej x për ta bërë atë linearisht të pavarur.
Këtu supozimi ynë bëhet:
Duke zëvendësuar këtë funksion dhe derivatin e tij në ekuacionin diferencial, mund të zgjidhet për A :
Pra, zgjidhja e përgjithshme për këtë ekuacion diferencial është:
Shembulli 3
Gjeni zgjidhjen e përgjithshme të ekuacionit:
është një polinom i shkallës së dytë, kështu që ne kërkojmë një zgjidhje duke përdorur të njëjtën formë,
Futja e këtij funksioni të veçantë në ekuacionin origjinal jep,
e cila jep:
Duke zgjedhur konstantet marrim:
Për të zgjidhur për zgjidhjen e përgjithshme,
ku është zgjidhja homogjene Prandaj, zgjidhja e përgjithshme është:
- ↑ Stampa:Cite book
- ↑ 2,0 2,1 Stampa:Cite book Gabim citimi: Invalid
<ref>tag; name "Zill2008" defined multiple times with different content