Shuma Ramanuxhan

Nga testwiki
Kërceni tek navigimi Kërceni tek kërkimi

Shuma Ramanujan ose sipas Ramanuxhanit është një teknikë e shpikur nga matematikani Srinivasa Ramanujan për caktimin e një vlere për seritë e pafundme divergjente . Megjithëse shuma Ramanuxhan e një serie divergjente nuk është një shumë në kuptimin tradicional, ai ka veti që e bëjnë atë matematikisht të dobishëm në studimin e serive të pafundme divergjente, për të cilat shumimi konvencional është i papërcaktuar.

Përmbledhja

Meqenëse nuk ka veti të një shume të tërë, shuma Ramanuxhan funksionon si një veti e shumave të pjesshme. Nëse marrim formulën e mbledhjes së Euler-Maclaurin së bashku me rregullin e korrigjimit duke përdorur numrat e Bernulit, shohim se:  

12f(0)+f(1)++f(n1)+12f(n)=f(0)+f(n)2+k=1n1f(k)=k=0nf(k)f(0)+f(n)2=0nf(x)dx+k=1pB2k(2k)![f(2k1)(n)f(2k1)(0)]+Rp

Ramanujan [1] e shkroi këtë përsëri për kufij të ndryshëm të integralit dhe shumës përkatëse për rastin në të cilin p shkon në pafundësi :

k=axf(k)=C+axf(t)dt+12f(x)+k=1B2k(2k)!f(2k1)(x)

ku C është një konstante specifike e serisë dhe vazhdimi i saj analitik dhe kufijtë në integral nuk u specifikuan nga Ramanuxhani, por me sa duket ata ishin siç u dha më sipër. Duke krahasuar të dyja formulat dhe duke supozuar se R priret në 0 pasi x priret në pafundësi, shohim se, në një rast të përgjithshëm, për funksionet f ( x ) pa divergjencë në x = 0:

C(a)=0af(t)dt12f(0)k=1B2k(2k)!f(2k1)(0)

ku Ramanuxhani supozoi a=0. Duke marrë a= ne zakonisht rikuperojmë përmbledhjen e zakonshme për seritë konvergjente. Për funksionet f ( x ) pa divergjencë në x = 1, marrim:

C(a)=1af(t)dt+12f(1)k=1B2k(2k)!f(2k1)(1)

Versioni konvergjent i përmbledhjes për funksionet me kusht të duhur të rritjes është atëherë:

f(1)+f(2)+f(3)+=f(0)2+i0f(it)f(it)e2πt1dt

Përmbledhja Ramanujan e serive divergjente

Në tekstin e mëposhtëm, () nënkupton "Shuma Ramanuxhan". Kjo formulë fillimisht u shfaq në një nga fletoret e Ramanuxhanit, pa ndonjë shënim që tregonte se ajo ilustron një metodë të re përmbledhjeje.

Për shembull, () nga Stampa:Nowrap është:

11+1=12().

Ramanujan kishte llogaritur "shumat" e serive të njohura divergjente. Është e rëndësishme të përmendet se shumat Ramanuxhan nuk janë shumat e serisë në kuptimin e zakonshëm, [2] [3] dmth shumat e pjesshme nuk konvergjojnë në këtë vlerë, e cila shënohet me simbolin (). Në veçanti, () shuma e Stampa:Nowrap është llogaritur si:

1+2+3+=112()

Duke u shtrirë edhe në fuqi pozitive, kjo dha:

1+22k+32k+=0()

dhe për fuqitë teke qasja sugjeroi një lidhje me numrat e Bernulit të trajtës:

1+22k1+32k1+=B2k2k()

Është propozuar të përdoret C (1) në vend të C (0) si rezultat i shumës së Ramanuxhanit, që atëherë mund të sigurohet se një seri k=1f(k) pranon një dhe vetëm një mbledhje të Ramanuxhanit, të përcaktuar si vlera në 1 e zgjidhjes së vetme të ekuacionit me diferenca R(x)R(x+1)=f(x) që vërteton gjendjen 12R(t)dt=0 . [4]

n1f(n)=limN[n=1Nf(n)1Nf(t)dt]

Në veçanti kemi:

n11n=γ

ku γ është konstantja Euler–Mascheroni .

  1. Bruce C. Berndt, Ramanujan's Notebooks, Ramanujan's Theory of Divergent Series, Chapter 6, Springer-Verlag (ed.), (1939), pp. 133-149.
  2. Stampa:Cite web
  3. Stampa:Cite web
  4. Éric Delabaere, Ramanujan's Summation, Algorithms Seminar 2001–2002, F. Chyzak (ed.), INRIA, (2003), pp. 83–88.