Sophie Germain

Nga testwiki
Kërceni tek navigimi Kërceni tek kërkimi

Stampa:Infobox shkencëtar Marie-Sophie Germain ( Stampa:IPA-fr ; 1 Prill 1776 - 27 Qershor 1831) ishte një matematiciene, fizikante dhe filozofe franceze . Pavaresisht kundërshtimit fillestar nga prindërit e saj dhe vështirësive të paraqitura nga shoqëria, ajo mori njohuri nga librat në bibliotekën e babait të saj, duke përfshirë edhe ato të Leonhard Euler, dhe nga korrespondenca me matematikanët e famshëm si Lagrange, Legendre dhe Gauss (nën pseudonimin e «Monsieur LeBlanc »). Një nga pionieret e teorisë së elasticitetit, ajo fitoi çmimin e madh nga Akademia e Shkencave e Parisit për esenë e saj mbi këtë temë. Puna e saj në Teoremën e Fundit të Fermat siguroi një themel për matematikanët që do te eksploronin këtë temë për qindra vjet më vonë. Stampa:Sfn Për shkak të paragjykimit ndaj gjinise së saj, ajo nuk ishte në gjendje të bënte karrierë ne matematike, por ajo punoi e pavarur gjatë gjithë jetës së saj. Stampa:Sfn Para vdekjes së saj, Gauss kishte rekomanduar që asaj t'i jepej një diplomë nderi, por kjo nuk ndodhi kurrë. [1] Më 27 qershor 1831, ajo vdiq nga kanceri i gjirit. Në njëqindvjetorin e jetës së saj, një rrugë dhe një shkollë vajzash u emëruan pas saj. Akademia e Shkencave themeloi Çmimin Sophie Germain për nder të saj.

Jeta e hershme

Familja

Marie-Sophie Germain lindi më 1 Prill 1776, në Paris, Francë, në një shtëpi në Rue Saint-Denis. Sipas shumicës së burimeve, babai i saj, Ambroise-François, ishte një tregtar i pasur mëndafshi, Stampa:Sfn Stampa:Sfn Stampa:Sfn megjithëse disa besojnë se ai ishte një argjendar . Stampa:Sfn Në 1789, ai u zgjodh si përfaqësues i borgjezisë në États-Généraux, të cilën ai e pa te shnderrohej në Asamblenë Kushtetuese . Prandaj supozohet se Sophie ishte dëshmitare e shumë diskutimeve midis babait të saj dhe miqve të tij mbi politikën dhe filozofinë. Grey propozon që pas karrierës së tij politike, Ambroise-François u bë drejtori i një banke; në çdo rast, familja mbeti mjaft e gatshme për të mbështetur Germain gjatë gjithë jetës së saj të rritur. Stampa:Sfn

Marie-Sophie kishte një motër më të vogël, të quajtur Angélique-Ambroise, dhe një motër më të madhe, të quajtur Marie-Madeline. Nëna e saj u quajt gjithashtu Marie-Madeline, dhe kjo sasi e madhe e "Maries" mund të ketë qenë arsyeja që ajo e mori emrin e saj Sophie. Nipi i Germain Armand-Jacques Lherbette, djali i Marie-Madeline, botoi disa nga veprat e Germain pasi ajo vdiq (shih Punën në Filozofi ). Stampa:Sfn

Hyrje në matematikë

Kur Germain ishte 13 vjeç, Bastille ra, dhe atmosfera revolucionare e qytetit e detyroi atë të qëndronte brenda. Për argëtim, ajo iu drejtua bibliotekës së babait të saj. Këtu ajo gjeti L'Histoire des Mathématiques të JE Montucla dhe historia e tij për vdekjen e Arkimedit e intrigoi atë. Stampa:Sfn

Sophie Germain mendoi se nëse metoda e gjeometrisë, e cila në atë kohë i referohej të gjitha matematikave të pastra, Stampa:Sfn mund të mbante një magjepsje të tillë për Arkimedin, kjo do të ishte një temë e denjë për studim. Stampa:Sfn Kështu që ajo zhytej mbi çdo libër mbi matematikën në bibliotekën e babait të saj, madje edhe duke i mësuar vetes latinisht dhe greqisht, kështu që mund të lexonte vepra si ato të Sir Isaac Newton dhe Leonhard Euler . Ajo gjithashtu shijoi Stampa:Lang nga Étienne Bézout dhe Stampa:Lang nga Jacques Antoine-Joseph Cousin . Më vonë, Cousin vizitoi Germain në shtëpi, duke e inkurajuar atë në studime. Stampa:Sfn

Prindërit e Germain nuk e miratuan aspak magjepsjen e saj të papritur me matematikën, e cila më pas u mendua e papërshtatshme për një grua. Kur të vinte nata, ata i mohonin asaj rrobat e saj të ngrohta dhe një zjarr për dhomën e saj të gjumit , si nje menyre per ta detyruar ate të mos studionte, por pasi të largoheshin, ajo nxirrte qirinj, mbështillej me jorganë dhe bënte matematikë. Stampa:Sfn Pas disa kohësh, nëna e saj madje e mbështeti fshehurazi. Stampa:Sfn

Politekniku i École

Hyrja në ndërtesën historike të Ecole Polytechnique

Në 1794, kur Germain ishte 18 vjeç,u hap Ecole Polytechnique. Stampa:Sfn Si grua, Germain nuk u lejua të merrte pjesë, por sistemi i ri i arsimit vuri "shënimet e leksioneve në dispozicion të të gjithë atyre që i kerkonin". Stampa:Sfn Metoda e re gjithashtu kërkoi që studentët të "paraqesin observime me shkrim". Stampa:Sfn Germain mori shënimet e leksionit dhe filloi t'i dërgonte punën e saj Joseph Louis Lagrange, një anëtar i fakultetit. Ajo përdori emrin e një ish-studenti Monsieur Antoine-Auguste Le Blanc, Stampa:Sfn [2] "duke pasur frikë", siç i shpjegoi më vonë Gauss, "talljen qe lidhej me faktin qe ajo ishte një shkencëtare femër". Stampa:Sfn Kur Lagranzhi pa inteligjencën e M. Le Blanc, ai kërkoi një takim, dhe kështu Sophie u detyrua të zbulonte identitetin e saj të vërtetë. Për fat të mirë, Lagranzhin nuk e shqetësoi fakti që Germain ishte një grua, Stampa:Sfn dhe ai u bë mentori i saj. Stampa:Sfn

Puna e hershme në teorinë e numrave

Korrespondenca me Legendre

Germain u bë i interesuar për herë të parë në teorinë e numrave në 1798 kur Adrien-Marie Legendre botoi Stampa:Lang . Stampa:Sfn Pasi studioi punën, ajo hapi letërkëmbim me të mbi teorinë e numrave, dhe më vonë, elasticitetin . Legendre tregoi disa nga punimet e Germain në Stampa:Lang në edicionin e tij të dytë të Stampa:Lang, ku ai e quan Stampa:Lang ("shumë i zgjuar"). Shikoni gjithashtu punën e saj në Teoremën e Fundit të Fermat më poshtë. Stampa:Sfn

Korrespondenca me Gausin

Carl Friedrich Gauss

Interesi i Germain për teorinë e numrave u riperterit kur ajo lexoi veprën monumentale të Carl Friedrich Gauss Stampa:Lang . Stampa:Sfn Pas tre vjetësh punë përmes ushtrimeve dhe zbatimit të provave të veta për disa nga teoremat, Stampa:Sfn ajo i shkruajti, përsëri nën pseudonimin e M. Le Blanc, Stampa:Sfn vetë autorit, i cili ishte një vit më i ri se ajo. Stampa:Sfn Letra e parë, e datës 21 nëntor 1804, Stampa:Sfn diskutonte Stampa:Lang dhe prezantoi disa nga punimet e Germain mbi Teoremën e Fundit të Fermat . Në letër, Germain pretendoi të ketë provuar teoremën për n = f - 1, ku p është një numër kryesor i formës p = 8 k + 7. Stampa:Sfn Sidoqoftë, prova e saj përmbante një supozim të dobët dhe përgjigjja e Gausit nuk dha komente mbi provën e Germain. Stampa:Sfn

Rreth vitit 1807 (nga burime te ndryshme), Stampa:Sfn gjatë luftërave Napoleonike, Francezët ishin duke pushtuar qytetin gjerman të Braunschweig, ku jetonte Gauss. Germain, i shqetësuar se mund të vuante fatin e Arkimedit, i shkroi gjeneralit Pernety, një mik i familjes, duke kërkuar që ai të siguronte sigurinë e Gausit. Stampa:Sfn Gjenerali Pernety dërgoi shefin e një batalioni të takohej personalisht me Gausin për të parë se ai ishte i sigurt. Stampa:Sfn Siç doli, Gauss ishte mirë, por ai u hutua nga përmendja e emrit të Sofit. Stampa:Sfn

Tre muaj pas incidentit, Germain i zbuloi identitetin e saj të vërtetë Gausit. Stampa:Sfn Ai u përgjigj: Stampa:Sfn

Si mund ta përshkruaj habinë dhe admirimin tim kur pashë korrespodentin tim të nderuar M. Le Blanc të metamorfizuar në këtë person të famshëm ... kur një grua, për shkak të seksit të saj, zakoneve dhe paragjykimeve tona, has pafundësisht më shumë pengesa sesa burrat për t'u njohur me [ problemet e nyjeve të teorisë së numrave], megjithatë kapërcen këto pranga dhe depërton në atë që është më e fshehur, ajo pa dyshim që ka guximin më fisnik, talentin e jashtëzakonshëm dhe gjeniun superior.

Letrat e Gausit drejtuar Olbers tregojnë se lavdërimi i tij për Germain ishte i sinqertë. Stampa:Sfn Stampa:Sfn Në të njëjtën letër të vitit 1807, Germain pohoi se nëse

xn+yn

është e formës

h2+nf2

, atëherë

x+y

është gjithashtu e asaj forme. Gausi u përgjigj me një shembull të kundërt:

1511+811

mund të shkruhet si

h2+11f2

, por

15+8

nuk mundet Stampa:Sfn Stampa:Sfn

Megjithëse Gausi mendonte mirë për Germain, përgjigjet e tij ndaj letrave të saj shpesh vonoheshin dhe ai në përgjithësi nuk e rishikoi punën e saj. Stampa:Sfn Përfundimisht interesat e tij u larguan nga teoria e numrave dhe në 1809 letrat pushuan. Stampa:Sfn Pavarësisht nga miqësia e Germain dhe Gauss, ata kurrë nuk u takuan. Stampa:Sfn

Punona në "elasticitet"

Përpjekja e parë e Germain për Çmimin e Akademisë

Ernst Florens Friedrich Chladni

Kur letërkëmbimi i Germain me Gausin pushoi, ajo u interesua për një konkurs të sponsorizuar nga Akademia e Shkencave te Parisit në lidhje me eksperimentet e Ernst Chladni me pllaka metalike vibruese. Objekti i konkursit, siç u tha nga Akademia, ishte "të jepte teorinë matematikore të dridhjeve në një sipërfaqe elastike dhe të krahasonte teorinë me provat eksperimentale". Komenti i Lagranzhit se zgjidhja e problemit do të kërkonte shpikjen e një dege të re analize i frenoi të gjithë, përveç dy garuesve, Denis Poisson dhe Germain. Pastaj Poisson u zgjodh në Akademi, duke u bërë kështu një gjyqtar në vend të një garuesi, Stampa:Sfn dhe duke e lënë Germain si të vetmin pjesëmarrës në konkurs. Stampa:Sfn

Në 1809 Germain filloi punën. Legendre ndihmoi duke i dhënë asaj ekuacione, referenca dhe kërkime aktuale. Stampa:Sfn Ajo e dorëzoi letrën e saj në fillim të vjeshtës së 1811 dhe nuk e fitoi çmimin. Komisioni gjykues mendoi se "ekuacionet e vërteta të lëvizjes nuk ishin vendosur", edhe pse "eksperimentet paraqitën rezultate të mahnitshme". Stampa:Sfn Lagranzh ishte në gjendje të përdorte punën e Germain për të nxjerrë një ekuacion që ishte "i saktë nën supozime të veçanta". Stampa:Sfn

Përpjekjet pasuese për Çmimin

Konkursi u zgjat me dy vjet dhe Germain vendosi të provonte përsëri për çmimin. Në fillim Legendre vazhdoi të ofronte mbështetje, por më pas ai refuzoi të gjithë ndihmën. Stampa:Sfn Parashtrimi anonim i Germain Stampa:Sfnne vitin 1813 ishte ende i mbushur me gabime matematikore, veçanërisht duke përfshirë integrale të dyfishta, Stampa:Sfn dhe mori vetëm një përmendje të nderuar sepse "baza themelore e teorisë [e sipërfaqeve elastike] nuk ishte vendosur". Stampa:Sfn Konkursi u zgjat edhe një herë, dhe Germain filloi punën në përpjekjen e saj të tretë. Këtë herë ajo u këshillua me Poisson. Stampa:Sfn Në 1814 ai botoi veprën e tij mbi elasticitetin dhe nuk e pranoi ndihmën e Germain (megjithëse ai kishte punuar me të për këtë temë dhe, si gjykatës në komisionin e Akademisë, kishte pasur të drejtë në punën e saj). Stampa:Sfn

Germain dorëzoi punimin e saj të tretë, " Stampa:Lang ", Stampa:Sfn me emrin e saj dhe më 8 janar 1816 Stampa:Sfn ajo u bë gruaja e parë që fitoi një çmim nga Akademia e Shkencave e Parisit. Stampa:Sfn Ajo nuk u paraqit në ceremoni për të marrë çmimin e saj. Stampa:Sfn Edhe pse Germain më në fund ishte vlerësuar me Stampa:Lang , Stampa:Sfn Akademia ende nuk ishte plotësisht e kënaqur. Stampa:Sfn Germain kishte nxjerrë ekuacionin e saktë diferencial (një rast i veçantë i ekuacionit Kirchhoff – Love ), Stampa:Sfn por metoda e saj nuk parashikoi rezultate eksperimentale me shumë saktësi, pasi ajo ishte mbështetur në një ekuacion të pasaktë nga Euler, Stampa:Sfn cila çoi në kushte kufitare të pasakta. Stampa:Sfn Këtu është ekuacioni përfundimtar i Germain për dridhjen e një plani te petezuar:

N2(∂4z∂x4+2∂4z∂x2∂y2+∂4z∂y4)+∂2z∂t2=0,

ku N 2 është një konstante. Stampa:Sfn [3] [4]

Pasi fitoi konkursin e Akademisë, ajo ende nuk ishte në gjendje të merrte pjesë në seancat e saj për shkak të traditës së Akademisë për të përjashtuar gra të tjera përveç grave të anëtarëve. Shtatë vjet më vonë kjo situatë u shndërrua, kur ajo bëri miqësi me Joseph Fourier, një sekretar i Akademisë, i cili siguroi bileta për seancat për të. Stampa:Sfn

Pune e mevoneshme rreth elasticitetit

Stampa:Lang, 1821

Germain publikoi esenë e saj fituese të çmimeve me shpenzimet e saj në 1821, kryesisht sepse ajo dëshironte të paraqiste punën e saj në kundërshtim me atë të Poisson. Në ese ajo tregoi disa nga gabimet në metodën e saj. Stampa:Sfn

Në 1826 ajo paraqiti në Akademi një version të rishikuar të esesë së saj në 1821. Sipas Andrea Del Centina, rishikimi përfshiu përpjekje për të sqaruar punën e saj duke "futur hipoteza të caktuara thjeshtuese". Kjo e vendosi Akademinë në një pozitë të vështirë, pasi ata e ndienin letrën si "jo te pershtashmte dhe të parëndësishme", por ata nuk donin ta "trajtonin atë si një kolege profesioniste, siç do të bënin çdo njeri, duke refuzuar thjesht punën". Kështu që Augustin-Louis Cauchy, i cili ishte caktuar të shqyrtonte veprën e saj, e rekomandoi që ta botonte dhe ajo ndoqi këshillën e tij. Stampa:Sfn

Një vepër tjetër e Germain-it mbi elasticitetin u botua pas vdekjes në 1831, " Stampa:Lang ". Ajo përdori lakimin mesatar në hulumtimin e saj (shih Nderime në teorinë e numrave ). Stampa:Sfn

Punët e mëvonëshme në teorinë e numrave

Interes i rizgjuar

Puna më e mirë e Germain ishte në teorinë e numrave, Stampa:Sfn dhe kontributi i saj më i rëndësishëm në teorinë e numrave merrej me Teoremën e Fundit të Fermat. Stampa:Sfn Në 1815, pas konkursit të elasticitetit, Akademia ofroi një çmim për një provë të Teoremës së Fundit të Fermat. Stampa:Sfn Ajo zgjoi interesin e Germain për teorinë e numrave dhe ajo i shkroi Gausit përsëri pas dhjetë vjet pa korrespondencë. Stampa:Sfn

Në letër, Germain tha se teoria e numrave ishte fusha e saj e preferuar dhe se ishte në mendjen e saj gjatë gjithë kohës që studionte elasticitetin. Stampa:Sfn Ajo përshkroi një strategji për një provë të përgjithshme të Teoremës së Fundit të Fermat, duke përfshirë një provë për një rast të veçantë. Stampa:Sfn Letra e Germain drejtuar Gausit përmbante përparimin e saj të dukshëm drejt një prove. Ajo e pyeti Gausin nëse ia vlen të ndiqet qasja e saj ndaj teoremës. Gausi nuk u përgjigj kurrë. Stampa:Sfn

Puna e saj në Teoremën e Fundit të Fermat

Pierre de Fermat

Teorema e fundit e Fermat mund të ndahet në dy raste. Rasti 1 përfshin të gjitha fuqitë p që nuk ndajnë asnjë nga x, y ose z . Rasti 2 përfshin të gjitha p që ndajnë të paktën njërën nga x, y ose z . Germain propozoi sic vijon me poshte, e cila zakonisht quhet " Teorema e Sophie Germain ": Stampa:Sfn

Le të jetë p një numer i thjeshte tek. Nëse ekziston një numer i thjeshte ndihmës P = 2 Np + 1 ( N është ndonjë numër i plotë pozitiv që nuk ndahet me 3) i tillë që:

  1. nëse x p + y f + z f ≡ 0 ( mod <i id="mwAW4">P</i> ), atëherë P ndan xyz, dhe
  2. p nuk është një mbetje e fuqisë p-të (mod P ).

Pastaj çështja e parë e Teoremës së Fundit të Fermat qëndron e vërtetë për f . Stampa:Sfn

Germain përdori këtë rezultat për të provuar rastin e parë të Teoremes se fundit te Fermat për të gjitha numrat e thjeshte tek, p < 100, por sipas Andrea Del Centina, "ajo në të vërtetë kishte treguar se vlente për çdo eksponent p < 197 ". Stampa:Sfn LE Dickson më vonë përdori teoremën e Germain për të provuar Teoremën e Fundit të Fermat për numrat e thjeshte. Stampa:Sfn

Në një dorëshkrim të pabotuar me titull Stampa:Lang, Stampa:Sfn Germain tregoi se çdo kundër-shembuj ndaj teoremës së Fermat-it për f >> 5 duhet të jenë numra "madhësia e të cilave frikëson imagjinatën", Stampa:Sfn rreth 40 shifra të gjata. Stampa:Sfn Germain nuk e botoi këtë vepër. Teorema e saj e shkëlqyer është e njohur vetëm për shkak të shenimit në librin e Legendre për teorinë e numrave, ku ai e përdori atë për të provuar Teoremën e Fundit të Fermat për p = 5 (shih Korrespondenca me Legendre ). Stampa:Sfn Germain gjithashtu provoi ose gati provoi disa rezultate që iu atribuan Lagranzhit ose u rizbuluan vite më vonë. Stampa:Sfn Del Centina shprehet se "pas gati dyqind vjetësh idetë e saj ishin ende qendrore", Stampa:Sfn por në fund të fundit metoda e saj nuk funksionoi. Stampa:Sfn

Punët në filozofi

Përveç matematikës, Germain studioi filozofi dhe psikologji . Stampa:Sfn Ajo donte të klasifikonte faktet dhe t'i përgjithësonte ato në ligje që mund të formonin një sistem të psikologjisë dhe sociologjisë, të cilat atëherë sapo kishin filluar të ekzistonin. Filozofia e saj u vlerësua shumë nga Auguste Comte . Stampa:Sfn

Dy nga veprat e saj filozofike, Stampa:Lang dhe Stampa:Lang, u botuan, të dy pas vdekjes. Kjo ishte pjesërisht për shkak të përpjekjeve të Lherbette, nipit të saj, i cili mblodhi shkrimet e saj filozofike dhe i botoi ato. Stampa:Sfn Stampa:Lang është një histori e shkencës dhe matematikës me komentin e Germain. Stampa:Sfn Në Stampa:Lang, vepra e admiruar nga Comte, Germain argumenton se nuk ka dallime midis shkencave dhe shkencave humane . Stampa:Sfn

Vitet e fundit

Në 1829 Germain mësoi se kishte kancer të gjirit. Pavarësisht nga dhimbja, Stampa:Sfn ajo vazhdoi të punonte. Në 1831 Crelle's Journal botoi punimin e saj mbi lakimin e sipërfaqeve elastike dhe "një shënim për gjetjen e y dhe z në 4(xp−1)x−1=y2±pz2 ". Stampa:Sfn Shënimet e Mary Gray:" Ajo gjithashtu botoi në Stampa:Lang një ekzaminim i parimeve që çuan në zbulimin e ligjeve të ekuilibrit dhe lëvizjes së trupave të ngurtë elastikë. " Stampa:Sfn Më 27 qershor 1831, ajo vdiq në shtëpinë në 13 rue de Savoie. Stampa:Sfn

Pavarësisht nga arritjet intelektuale të Germain, certifikata e saj e vdekjes e rendit atë si një " Stampa:Lang " Stampa:Sfn (mbajtësi i pronës), Stampa:Sfn dhe jo nje " Stampa:Lang ". Stampa:Sfn Por puna e saj nuk u vlerësua nga të gjithë. Kur çështja e gradave të nderit u ngrit në Universitetin e Göttingen në 1837 - gjashtë vjet pas vdekjes së Germain - Gauss u ankua:" ajo [Germain] i dëshmoi botës se madje një grua mund të arrijë diçka të vlefshme në shkencat më rigoroze dhe abstrakte dhe për atë arsye do të kishte merituar një gradë nderi ". Stampa:Sfn

Nderime

Memoriale

Varri i Sophie Germain në Varrezat Père Lachaise

Vendi i pushimit të Germain në Varrezat Père Lachaise në Paris shënohet nga një gur varri. Stampa:Sfn Stampa:Sfn Në festimin e njëqindvjetorit të jetës së saj, një rrugë dhe një shkollë vajzash u emëruan pas saj, dhe një pllakë u vendos në shtëpinë ku ajo vdiq. Shkolla strehon një bust të porositur nga Këshilli i Qytetit të Parisit. Stampa:Sfn

Në Janar 2020, Satellogic, një kompani me imazheri me rezolucion te larte per vezhgimin e Tokës , nisi një mikro-satelit të tipit ÑuSat të quajtur në nder të Sophie Germain. [5]

Nderime në teorinë e numrave

E. Dubouis përcaktoi një sophien e n kryesor të jetë një θ kryesor ku θ = kn + 1, për n tillë që japin θ tillë që x n = y n + 1 (mod θ ) nuk ka zgjidhje kur x dhe y janë te thjeshte per "n" . Stampa:Sfn

Lakimi i Germain (quhet ndryshe lakimi mesatar ) është (k1+k2)/2, Stampa:Sfn ku k 1 dhe k 2 janë vlerat maksimale dhe minimale të lakimit normal. Stampa:Sfn

x4+4y4=((x+y)2+y2)((x−y)2+y2)=(x2+2xy+2y2)(x2−2xy+2y2).

Kritikat

Lavdërime dhe kritika bashkëkohore

Vesna Petrovich zbuloi se reagimi i botës së arsimuar ndaj botimit në vitin 1821 të esesë fituese të çmimeve të Germain "varionte nga e sjellshme në indiferente". Stampa:Sfn Megjithatë, disa kritikë kishin vlerësime të larta për të. Për esenë e saj në 1821, Cauchy tha: "[ishte] një vepër për të cilën emri i autorit të saj dhe rëndësia e temës meritonin vëmendjen e matematikanëve". Stampa:Sfn Germain u përfshi gjithashtu në librin e HJ Mozans "Gruaja në Shkencë ", Stampa:Sfn megjithëse Marilyn Bailey Ogilvie pretendon se biografia "është e pasaktë dhe shënimet dhe bibliografia nuk janë të besueshme". Stampa:Sfn Sidoqoftë, citon matematikanin Claude-Louis Navier të thotë se "është një vepër të cilën pak burra janë në gjendje ta lexojnë dhe që vetëm një grua ishte në gjendje ta shkruante". Stampa:Sfn

Bashkëkohësit e Germain gjithashtu kishin gjëra të mira për të thënë në lidhje me punën e saj në matematikë. Gausi sigurisht që mendoi shumë për të dhe pranoi që kultura evropiane i paraqiste një gruaje vështirësi të mëdha dhe specifike në matematikë (shih Korrespondenca me Gausin ).

Lavdërime dhe kritika moderne

Pikëpamja moderne përgjithësisht pranon se megjithëse Germain kishte talent të madh si matematikane, arsimi i saj i rastësishëm e kishte lënë atë pa bazën e fortë që i duhej për të shkëlqyer me të vërtetë. Siç shpjegohet nga Grey, "puna e Germain në elasticitet vuante përgjithësisht nga mungesa e rreptësisë, e cila mund t'i atribuohej mungesës së trajnimit formal në bazat e analizës". Stampa:Sfn Petrovich shton: "Kjo provoi të ishte një pengesë e madhe kur ajo nuk po konsiderohej më si një çudi e re për t'u admiruar por u gjykua nga matematikanët bashkëkohës të saj". Stampa:Sfn

Pavarësisht nga problemet me teorinë e vibrimeve të Germain, Gray shprehet se "puna e Germain ishte themelore në zhvillimin e një teorie të përgjithshme të elasticitetit". Stampa:Sfn Mozans shkruan, megjithatë, se kur u ndërtua kulla Eiffel dhe arkitektët gdhendën emrat e 72 shkencëtarëve të mëdhenj francezë, emri i Germain nuk ishte mes tyre, megjithë shkëlqimin e punës së saj për ndërtimin e kullës. Mozans pyeti: "A ishte përjashtuar ajo nga kjo listë ... sepse ajo ishte një grua? Kështu mund te dukej." Stampa:Sfn

Lidhur me punën e saj të hershme në teorinë e numrave, JH Sampson thotë: "Ajo ishte e zgjuar me manipulimet formale algjebrike; por ka pak prova që ajo i kuptonte me të vërtetë Stampa:Lang, dhe puna e saj e asaj periudhe që na ka ardhur duket se prek vetëm çështje mjaft sipërfaqësore. " Stampa:Sfn Grey shton se" Prirja e matematikanëve simpatikë për të lavdëruar punën e saj sesa për të siguruar kritika thelbësore nga të cilat ajo mund të mësojë. ishte gjymtuese për zhvillimin e saj matematikor. " Stampa:Sfn Megjithatë Marilyn Bailey Ogilvie pranon se" krijimtaria e Sophie Germain u shfaq në matematikë të pastër dhe të zbatuar ... [ajo] siguroi zgjidhje imagjinare dhe provokuese për disa probleme të rëndësishme ", Stampa:Sfn dhe, siç propozon Petrovich, mund të ketë qenë vetë mungesa e trajnimit që i dha asaj njohuri dhe qasje unike. Stampa:Sfn Louis Bucciarelli dhe Nancy Dworsky, biografët e Germain, përmbledhin si vijon: "Të gjitha provat argumentojnë se Sophie Germain kishte një shkëlqim matematikor që kurrë nuk arriti të realizohej për shkak të mungesës së trajnimit rigoroz të disponueshëm vetëm për burrat. " Stampa:Sfn

Germain në kulturën popullore

Germain u referua dhe u citua në shfaqjen e "Proves" së David Auburn në 2001. Protagonist është një matematikane e re në veshtiresi e siper, Catherine, e cila gjeti një frymëzim të madh në punën e Germain. Germain u përmend gjithashtu në përshtatjen filmike të John Madden me të njëjtin emër në një bisedë midis Catherine (Gwyneth Paltrow) dhe Hal (Jake Gyllenhaal).

Në veprën e trilluar " Teorema e fundit " nga Arthur C. Clarke dhe Frederik Pohl, Sophie Germain u vlerësua si frymëzuese e personazhit qendror, Ranjit Subramanian, për të zgjidhur Teoremën e Fundit të Fermat .

Një muzikal i ri për jetën e Sophie Germain, me titull Limiti, u shfaq premierë në Festivalin VAULT në Londër, 2019.

Çmimi Sophie Germain

Çmimi Sophie Germain ( French ), dhënë çdo vit nga Fondacioni Sophie Germain, jepet nga Akademia e Shkencave në Paris. Qëllimi i tij është të nderojë një matematikan francez për kërkime në bazat e matematikës . Ky çmim, në vlerë prej 8,000 €, u krijua në 2003, nën kujdesin e Institutit të Francës . [6]

  • Dëshmi e Teoremës së Fundit të Fermat për eksponentë specifik
  • Modaliteti i Counter Sophie Germain
  • Sophie Germain, numrat e thjeshte
  • Çmimi Sophie Germain
  • Teorema e Sophie Germain
  • Veshtrim ne kohe i grave në shkencë

Referime

[7][8][9][10] [11][12]

Referime

Stampa:Library resources box

  1. ↑ Mackinnon, Nick (1990). "Sophie Germain, or, Was Gauss a feminist?". The Mathematical Gazette 74 (470): 346–351, esp. p. 347.
  2. ↑ Stampa:Cito web
  3. ↑ Stampa:Cite book
  4. ↑ This is equation (B) in Germain's own book. Stampa:Cite book
  5. ↑ Stampa:Cito web
  6. ↑ Stampa:Cito web
  7. ↑ Stampa:Cito web
  8. ↑ Stampa:Cito web
  9. ↑ Stampa:Cite book
  10. ↑ Stampa:Cito web
  11. ↑ This is equation (B) in Germain's own book. Stampa:Cite book
  12. ↑ Mackinnon, Nick (1990). "Sophie Germain, or, Was Gauss a feminist?". The Mathematical Gazette 74 (470): 346–351, esp. p. 347.

Linqe te jashtme

Marrë nga "https://sq.wiki.beta.math.wmflabs.org/w/index.php?title=Sophie_Germain&oldid=495"