Konstantja normalizuese

Nga testwiki
Kërceni tek navigimi Kërceni tek kërkimi

teorinë e probabilitetit, një konstante normalizuese ose faktor normalizues përdoret për të reduktuar çdo funksion probabiliteti në një funksion të dendësisë së probabilitetit me probabilitet total njësi.

Në teoremën e Bejesit, një konstante normalizuese përdoret për të siguruar që shuma e të gjitha hipotezave të mundshme është e barabartë me 1. Përdorime të tjera të konstantave normalizuese përfshijnë bërjen e vlerës së një polinomi Lezhandrit në 1 dhe në ortogonalitetin e funksioneve ortonormale.

Një koncept i ngjashëm është përdorur në fusha të ndryshme të matematikës, si për shembull për polinomet.

Përkufizimi

teorinë e probabilitetit, një konstante normalizuese është një konstante me të cilën një funksion kudo jo negativ duhet të shumëzohet, që sipërfaqja nën grafikun e saj të jetë 1, p.sh., për ta bërë atë një funksion të dendësisë së probabilitetit ose një funksion të masës së probabilitetit . [1] [2]

Shembuj

Nëse nisemi nga funksioni i thjeshtë i Gausitp(x)=ex2/2,x(,)kemi integralin gausian përkatësp(x)dx=ex2/2dx=2π,Tani nëse përdorim vlerën reciproke të kësaj të fundit si një konstante normalizuese për të parën, duke përcaktuar një funksion φ(x) siφ(x)=12πp(x)=12πex2/2në mënyrë që integrali i tij të jetë njësiφ(x)dx=12πex2/2dx=1pastaj funksioni φ(x) është një funksion i dendësisë së probabilitetit. [3] Kjo është dendësia e shpërndarjes normale standarde. ( Standardi, në këtë rast, do të thotë se pritja matematike është 0 dhe varianca është 1. )

Dhe konstante 12π është konstantja normalizuese e funksionit p(x) .

Në mënyrë të ngjashme,n=0λnn!=eλ,dhe rrjedhimishtf(n)=λneλn!është një funksion i masës së probabilitetit në bashkësinë e të gjithë numrave të plotë jonegativë. [4] Ky është funksioni i masës së probabilitetit të shpërndarjes Poisson me vlerën e pritur λ.

Përdorime jo probabiliste

Polinomet e Lezhandrit karakterizohen nga ortogonaliteti në lidhje me masën e njëtrajtshme në intervalin [−1, 1] dhe faktin që ato janë të normalizuara në mënyrë që vlera e tyre në 1 të jetë 1. Konstantja me të cilën shumëzohet një polinom, kështu që vlera e tij në 1 është një konstante normalizuese.

Funksionet ortonormale janë të normalizuara të tilla qëfi,fj=δi,jnë lidhje me disa prodhime të brendshme <f,g> .

Konstantja 12 përdoret për të vendosur funksionet hiperbolike cosh dhe sinh nga gjatësitë e anëve fqinje dhe të kundërta të një trekëndëshi hiperbolik .

  1. Continuous Distributions at University of Alabama.
  2. Feller, 1968, p. 22.
  3. Feller, 1968, p. 174.
  4. Feller, 1968, p. 156.